MODERN BANKACILIĞIN HİLELİ TEMELLERİ

Modern anlamda bankacılık Batı'da 17.yüzyılda kendisini gösterir.Her ne kadar çok eski tarihlerde "banka" olarak tanımlanabilecek çeşitli çalışmalar yapılmış olsa da sistematik ve kurumsal olarak önümüze gelen Batı bankası "İngiltere Bankası"dır.Bu kurumu oluşturan sebepleri incelediğimizde ise bir olaylar zinciri ile karşı karşıya geliyoruz.
İngiltere'de devlet/kraliyet Kral William savaşları (1688-1697) sebebiyle parasal açıdan oldukça büyük sıkıntılara girer.Onca harbi finanse etmek kolay değildir.Hazine tamamen boşalmış ve ağır bir borç yükü altına girilmiştir.işte tam bu ciddi parasal sıkıntılar ortasında iken bir gurup finansör devlete büyük miktarda borç para vermeyi teklif eder.Operasyon şu şekilde gerçekleşir.Bir grup finansör ki bunlar daha sonra İngiltere Bankası'nın kurucu üyeleri olur, yaklaşık 1,2 milyon sterlin'lik altın ve gümüşten oluşan bir sermaye toplayıp devlete yüzde 8 faiz ile borç olarak verirler.Bunu n karşılığında devlet her yıl 4 bini işletme masrafları olmak üzere 100 bin sterlini geri ödemeyi kabul eder.Evet buraya kadar işlemler basit bir tefecilik olayından başka bir şey değildir. Ancak devlete/kraliyete borç veren bu finansörler öyle bir şey daha kabul ettirirler ki o şey modern bankacılık sisteminin temellerini oluşturur.O da Kral William'dan almış oldukları "bankanın sermayesi kadar banknotu piyasaya sürme yetkisi'dir.Yani bunlar hem yüzde 8 ile devlete altın ve gümüşü borç verirler hem de onlara eşdeğer miktarda banknotu piyasaya sürerler.Kısacası bir çırpıda karlarını yüzde 16'ya çıkararak bir taşla iki kuş vurmuş olurlar.Dahası bir savaş finanse ettikleri için vatanseverler cephesinin en ön safında yer almış olurlar.
Bu başlangıç ile birlikte daha sonraları modern bankacılık şu temel çalışma prensibi üzerine oturtulmuş olur.İnsanlar ellerindeki altın, gümüş ve madeni paraları bankalara yatırarak karşılığında yatırdıkları kıymeti ifade eden banknotlar alırlar.Zamanla görülür ki bu insanlar ne gelip altın, gümüş veya madeni paranın varlığını kontrol ederler.Sonraları bunu farkeden bankerler de piyasaya "Kredi" adı altında altın, gümüş veya madeni para karşılığı olmaksızın yeni banknotlar sürerler.Bu onların daha sonraları kurallara bağladıkları ve kuralları sürekli geliştirdikleri temel hilesidir.Vu bankerler için "tatlı" ama gerçekte "kirli" operasyon sadece format geliştirerek günümüze kadar gelmiş ve hala da devam etmektedir.Dolayısıyla bankalar bir veya bir kaç kişinin kararıyla piyasada her kredi ile yeni para yaratmaktadırlar.Bu alıştırıldığımız bir anlayış olan "bankalar topladığı mevduatı kredi olarak verir" anlayışında çok farklı bir düzendir.Bu düzeni, borca dayalı para sistemi,merkez bankacılığı ve para politikaları ile birlikte daha da açtığımız zaman görülecektir ki bu resmen üçkağıt düzenidir, hile düzenidir.